Jednym z ograniczeń narzuconych w programie Mieszkanie dla młodych jest limit powierzchni nieruchomości, objętej dofinansowaniem MdM. Tak więc, osoby chcące uzyskać wsparcie, muszą zmieścić się w limicie powierzchni użytkowej:
-75 m2 dla mieszkania
-100 m dla domów jednorodzinnych.
Tutaj rodzi się wiele pytań, na jakich zasadach oblicza się i jakie pomieszczenia zaliczane są do powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego czy domu.
Pomysłodawcy programu opisali definicje powierzchni użytkowej w art. 2 pkt 7 ustawy MdM. Zgodnie z jej zapisami, program MdM przejmuje zapisy z ustaw o ochronie praw lokatorskich, gminnych zasobach mieszkaniowych oraz ze zmian kodeksu cywilnego wprowadzonych w Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266, z późn. zm.
Zgodnie z powyższymi przepisami, powierzchnie użytkową rozumiemy jako sumę powierzchni wszystkich pomieszczeń służących do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i gospodarczych lokatorów. Najważniejszymi przykładami takich pomieszczeń są:
pokoje
kuchnie
spiżarnie
przedpokoje
alkowy
hole, korytarze
łazienki.
Analogicznie, z powierzchni użytkowej możemy wyłączyć pomieszczenia, które bezpośrednio nie zabezpieczają potrzeb mieszkaniowo gospodarczych mieszkańców np: balkony, tarasy, antresole.
Punktem spornym często bywa klatka schodowa. Ustawodawca rozwiązał te kwestie w następujący sposób. W wypadku, gdy klatka służy tylko właścicielowi lokalu mieszkalnego np. w domach jednorodzinnych jej powierzchnia będzie zaliczona do powierzchni użytkowej. W blokach, gdzie klatkę schodową dzieli kilku lokatorów, jej powierzchnia nie zostanie przypisana do żadnego mieszkania.
Oto lista pomieszczeń wpisanych w ustawie o MdM-e, nie zaliczanych do powierzchni użytkowej:
Balkon
Taras
Loggia
Antresola
Szafa w ścianie
Schowek w ścianie
Pralnia
Suszarnia
Wózkownia
Strych
Piwnica
Komórki przeznaczone do przechowywania opału
Garaż
Kotłownia
Pomieszczenie, w którym znajduje się urządzenie grzewcze.
Pomysłodawcy programu MdM nie określili konkretnej normy, według której powinno przeprowadzać się pomiary nieruchomości. Z uwagi na to , że do programu dopuszczone są mieszkania nowo oddawane do użytku. Najczęściej stosuje się przepisy obowiązujące developerów.
Sprzedający ma również obowiązek, przedstawić powierzchnię wszystkich pomieszczeń wchodzących w skład zbywanej nieruchomości. Najczęściej informacje te zawiera tzw. prospekt informacyjny, umowa wstępna z developerem czy już właściwa umowa developerska. Wszystkie te dokumenty posłużą pracownikom BGK do obliczenia właściwej dopłaty MdM.